بهترین روش مصرف ال آرژنین به همراه مقدار مصرف

دوزهای ال آرژنین بسته به هدفی که مورد استفاده قرار می گیرند بسیار متفاوت می باشند. در ورزشکاران دوز های ۳ تا حداکثر ۵ گرمی به منظور اهداف تقویت خونرسانی و پمپاژ عضلانی کافی میباشد. ورزشکاران میتوانند دوز مصرفی را در وعده های قبل و بعد از تمرین و قبل از خواب تقسیم بندی نمایند.

در مطالعاتی که اثرات آرژنین روی فشار خون مورد بررسی قرار گرفته اند، دوزهای ۶ تا ۳۰ گرم در روز به مدت ۲ تا ۲۴ هفته استفاده شده است. همچنین تحقیقات نشان داده اند که مصرف روزانه ۱/۵ تا ۵ گرم ال آرژنین در افراد مبتلا به اختلال نعوظ، ممکن است علائم را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
زمانی نیز که این مکمل برای درمان پره اکلامپسی استفاده می شود، دوز معمول بین ۳ تا ۳ گرم در روز تا ۱۲ هفته یا تا زمان زایمان تحت نظارت پزشک متغیر است. این آمینو اسید همچنین ممکن است به صورت داخل وریدی برای زنان باردار مبتلا به فشار خون بالا در شرایط بالینی تجویز شود.
در هر صورت، اگرچه دوزهای بالاتر اغلب در محیط های تحقیقاتی و بالینی استفاده می شود، اما توصیه می گردد که دوز روزانه ال آرژنین کمتر از ۹ گرم در روز باشد تا از عوارض جانبی احتمالی گوارشی، از جمله تهوع، اسهال و نفخ جلوگیری شود. لازم به ذکر است که مانند سایر آمینو اسیدهای منفرد، ال آرژنین به منظور حداکثر جذب، بین وعده های غذایی مصرف شود.

عوارض مصرف بیش از حد یا اوردوز ال آرژنین

همانطور که در بالا ذکر شد، آرژنین به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، حتی اگر در دوزهای بالا استفاده شود. با این حال، ممکن است مصرف بیش از اندازه آن توصیه نشده و اینکه به ویژه برای کودکان خطرناک است. این مسئله در ادامه این مقاله با جزئیات بیشتری توضیح داده شده است.

تداخلات دارویی ال آرژنین

ال آرژنین ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد، از جمله:

• داروهای کاهش دهنده فشار خون: انالاپریل (Vasotec)، لوزارتان (Cozaar)، آملودیپین (Norvasc)، فوروزماید (Lasix) و غیره.
• داروهای اختلال نعوظ: سیلدنافیل سیترات (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس) و…
• داروهای رقیق کننده خون: کلوپیدوگرل (Plavix)، انوکساپارین (Lovenox)، هپارین، وارفارین (Coumadin) و غیره.
• داروهای ضد دیابت: انسولین، پیوگلیتازون (Actos)، گلیپیزید (گلوکترول) و غیره.
• داروهای افزایش دهنده جریان خون: نیتروگلیسیرین (Nitro-Dur, Nitro-Bid, Nitrostat)، ایزوسورباید (Sorbitrate, Imdur, Isordil) و غیره.
• داروهای ادرارآور: آمیلورید (میدامور) و تریامترن (دیرنیم)، اسپیرونولاکتون (آلداکتون) و…

علاوه بر این، ال-آرژنین ممکن است با مکمل ها و مواد خاصی تداخل داشته باشد:

• گیاهان و مکمل های کاهش دهنده فشار خون: کوآنزیم Q10، پنجه گربه، روغن ماهی، لیسیوم، گزنه، تیانین و غیره.
• گیاهان و مکمل های کاهش دهنده قند خون: شنبلیله، جینسینگ پاناکس، جینسینگ سیبری، صمغ گوار و غیره.
• گیاهان و مکمل های رقیق کننده خون: میخک، گلپر، سیر، جینکو بیلوبا، جینسینگ پاناکس، زردچوبه و غیره.
• زایلیتول: تداخل با این الکل قند ممکن است باعث کاهش قند خون شود.

شرایط نگهداری ال آرژنین

مکمل های ال آرژنین باید در یک مکان خشک و خنک نگهداری شوند. از قرار دادن مکمل در معرض گرما یا رطوبت خودداری کنید.

مصرف ال آرژنین در بارداری و شیردهی

همانطور که در بالا ذکر شد ال آرژنین در شرایط خاصی از جمله پره اکلامپسی در بارداری استفاده می شود. این مکمل در دوران بارداری معمولاً به دلیل خاصی مانند پره اکلامپسی یا خطر پره اکلامپسی و محدودیت رشد داخل رحمی یا IUGR توسط پزشک مربوطه تجویز می شود. برخی شواهد حاکی از آن هستند که این مکمل ممکن است نتایج بارداری و همچنین سلامت جنین و مادر را بهبود بخشند. دلیل آن هم نیاز بدن به این ماده در دوران بارداری، به دلیل رشد جنین و رشد جفت، می باشد. این نیاز افزایش یافته ممکن است از طریق رژیم غذایی برآورده نشود، به ویژه در زنانی که دسترسی زیادی به غذاهای غنی از پروتئین ندارند.
علاوه بر این، اگرچه افزایش تقاضا برای آرژنین در دوران بارداری می‌تواند از طریق رژیم غذایی تامین شود، اما مکمل‌ پروتئین یا اسید آمینه ممکن است تحت شرایط خاصی ضروری باشند. این وضعیت شامل زنانی می شود که از رژیم‌های غذایی محدودی پیروی می‌کنند یا در دوران بارداری تهوع و استفراغ شدیدی را تجربه می‌کنند و این مسائل سبب می‌شود آنها نتوانند نیازهای خود را از طریق دریافت رژیم غذایی برآورده کنند.
با این حال، مکمل ها در دوران بارداری همیشه باید توسط یک پزشک تأیید شوند. اگر باردار بوده و علاقه مند به مصرف مکمل ال آرژنین هستید، بهتر است که با پزشک خود مشورت کنید. علاوه بر این، مکمل های ال آرژنین در زنان شیرده مورد تحقیق قرار نگرفته است. به همین دلیل، مهم است که از پزشک خود بپرسید که آیا مصرف آنها برای نیازهای فردی شما در دوران شیردهی ایمن و ضروری است یا خیر.

مصرف ال آرژنین جمعیت های خاص

ایمنی ال آرژنین در بسیاری از جمعیت ها از جمله زنان باردار و افراد مسن نشان داده شده است. با این حال، برخی از افراد مانند کسانی که دارای بیماری هایی هستند که بر کبد یا کلیه ها تأثیر می گذارد، باید از مصرف ال آرژنین اجتناب کنند. همچنین این مکمل گاهی اوقات در شرایط بالینی برای کودکان تجویز می شود و در این صورت باید در دوزهای مناسب مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، مصرف این ماده در کودکان باید حتما تحت نظارت پزشک باشد. به عبارتی، مصرف ال آرژنین در کودکان توصیه نمی شود، مگر اینکه از نظر پزشکی ضروری باشد. فراموش نکنید که رعایت این نکات در مورد کودکان بسیار حائز اهمیت است، زیرا دوز بسیار بالای ال آرژنین در کودک ممکن است منجر به عوارض جانبی جدی شده و حتی به مرگ او منجر شود.

گزینه های جایگزین ال آرژنین

زمانی که شما ال آرژنین را مصرف می کنید، روده و کبد شما به سرعت آن را قبل از رسیدن به گردش خون سیستمیک متابولیزه می کنند. به همین دلیل، برخی بر این باورند که ال سیترولین، پیش ساز ال آرژنین، ممکن است انتخاب بهتری برای افزایش سطح آرژنین باشد. ال-سیترولین نوعی اسید آمینه است که می تواند به عنوان یک جایگزین برای ال آرژنین در صورت مصرف به عنوان مکمل استفاده شود. ال سیترولین یک اسید آمینه غیر ضروری و پیش ساز ال آرژنین است. این ماده از طریق یک سری واکنش های آنزیمی که عمدتاً در کلیه ها انجام می شود به ال آرژنین تبدیل می شود.
تحقیقات نشان می دهد که مکمل های ال سیترولین می توانند سطح ال آرژنین بدن را افزایش دهند. در واقع، برخی از مطالعات گزارش نموده اند که ال سیترولین در افزایش سطح آرژنین مؤثرتر از مکمل‌های ال آرژنین عمل می کند.
به همین ترتیب تحقیقات نشان داده اند که مکمل های ال سیترولین ممکن است فوایدی مشابه مکمل های ال-آرژنین را ارائه دهند. به عنوان مثال، برخی از مطالعات نشان داده اند که ال سیترولین به کاهش فشار خون و بهبود اختلال نعوظ کمک می نماید. علاوه بر این، تحقیقات گزارش کرده اند زمانی که ال سیترولین به تنهایی یا در ترکیب با ال-آرژنین استفاده می شود، ممکن است عملکرد ورزشی را بهبود بخشیده و ریکاوری عضلانی را در ورزشکاران افزایش دهد.
علاوه بر این، برخی از این گزارشات اذعان می دارند که که مکمل‌های سیترولین ممکن است نسبت به مکمل‌های ال آرژنین در افزایش عملکرد ورزشی موثرتر واقع شوند. از این رو، ورزشکاران ممکن است از ال سیترولین یا ترکیبی از این دو مکمل بیشتر از ال آرژنین به تنهایی بهره مند شوند.

تهیه و تنظیم مطلب توسط تیم تولید محتوای بادی‌من، استفاده از مطالب بدون ذکر منبع ( بادی‌من ) و به منظور مقاصد تجاری پیگرد قانونی دارد.

References

Safety of dietary supplementation with arginine in adult humans

Effect of l-Arginine on Nitric Oxide Levels in Intrauterine Growth Restriction and its Correlation with Fetal Outcome

Perspective: L-arginine and L-citrulline Supplementation in Pregnancy: A Potential Strategy to Improve Birth Outcomes in Low-Resource Settings

The Effects of Oral l-Arginine and l-Citrulline Supplementation on Blood Pressure

Pharmacokinetic and pharmacodynamic properties of oral L-citrulline and L-arginine: impact on nitric oxide metabolism

L-citrulline-malate influence over branched chain amino acid utilization during exercise

Influence of L-citrulline and watermelon supplementation on vascular function and exercise performance

Supplemental Citrulline Is More Efficient Than Arginine in Increasing Systemic Arginine Availability in Mice

Oral L-citrulline supplementation enhances cycling time trial performance in healthy trained men: Double-blind randomized placebo-controlled 2-way crossover study

Effects of L-citrulline supplementation on blood pressure: A systematic review and meta-analysis

Oral L-citrulline supplementation improves erection hardness in men with mild erectile dysfunction

A combination of oral l-citrulline and l-arginine improved 10-min full-power cycling test performance in male collegiate soccer players: a randomized crossover trial

Acute Effects of Citrulline Supplementation on High-Intensity Strength and Power Performance: A Systematic Review and Meta-Analysis

One Week of L-Citrulline Supplementation Improves Performance in Trained Cyclists

l-Citrulline supplementation improves O2 uptake kinetics and high-intensity exercise performance in humans

A comparison of citrulline and arginine for increasing exercise-induced vasodilation and blood flow